Zamieszczony cykl zdjęć autorstwa
Pawła Żbika, to wyraz jego trwającej od lat fascynacji Białką.
Choć dziś bezrybna, nieustannie inspiruje. Właściwie te fotografie powinienem
był zamieścić w lipcu, gdy pomorskie rzeki prawie wyschły a
stojąca woda przypominała bardziej ciepłą zupę, niż rzeczny
nurt. Ponieważ w naszych północnych rzekach też nie ma ryb,
to patrząc na te zdjęcia można choć cieszyć oczy widokiem
krajobrazu, kamienistego dna, bystrej i krystalicznej wody.
Białka (słow Biela voda) – rzeka w woj. małopolskim, prawy dopływ Dunajca. Powstaje w Tatrach na wysokości około 1075 m n.p.m. z połączenia Rybiego Potoku spływającego z polskiej części Tatr z Białą Wodą, spływającą z słowackiej części Tatr. Następuje to u wylotu Doliny Białej Wody. Słowacka nazwa Biela voda obejmuje Białkę razem ze źródłową Białą Wodą. Słowacy traktują je jako jeden ciek, którego dopływem jest Rybi Potok. Podobnie rzecz ma się z dolinami: Dolina Białki i Dolina Białej Wody obejmowane są wspólnym mianem Bielovodská dolina.
Nazwa rzeki pochodzi od jasnych (białych) kamieni w korycie rzeki. Są to przyniesione z Tatr Wysokich granity, podczas transportu przez rzekę obrobione na bochenkowate otoczaki. Rzeka ma długość 41 km (wraz ze źródłowym potokiem Biała Woda) i powierzchnię dorzecza 230 km².
