W okresie majowego święta pstrągów najczęściej imitujemy za pomocą naszych much Jętkę pospolitą (Ephemera vulgata). Dorosła postać owada osiąga długość 1,5 do 2,5 cm. To spory owad, jednak często widuje jej imitacje w postaci ogromnych much coś na kształt małego ptaka. Szczególnie te oferowane w sklepach wędkarskich są monstrualne. Może jest w tym jakiś cel z przełożeniem nie tylko na efekt handlowy w myśl zasady duże jest piękne, ale również na zainteresowanie przez pstrągi. Mnie jednak nigdy tak duże jętki nie pasowały, szczególnie gdy na żywo zestawi się je z naturalnym owadem. Szczególnie wielkie konstrukcje powstają z użyciem odwłoka budowanego z pianki a przykładów takich much znajdziecie wiele w licznych galeriach muchowych. Jeśli już muszę użyć do wiązania majówki materiału tego rodzaju, to choć staram uzyskać wielkość muchy zbliżonej do żywego oryginału. Tak powstała widoczna na zdjęciu imitacja przy użyciu haczyka w rozmiarze 12, który wyznaczył wielkość pozostałych elementów, ostatecznie całej majówki.
Trochę entomologi tego owada swego czasu opisałem tu: Jętka majowa
Poniżej wersja z dodatkową jeżynką z kuropatwy, to w ogóle ciekawy temat. Czytałem kiedyś opis o skuteczności jętek majowych angielskiego wędkarza, który eksperymentował z wieloma wersjami na gotującej się od ryb i majówek rzece. Rezultatem jego poszukiwań najbardziej skutecznej muchy okazała się jętka właśnie z dodatkową jeżynką związaną z kuropatwy. Klasyczna jeżynka z piór koguta, jak się okazało słabo imituje odnóża i spełnia jedynie funkcję nośną na wodzie ułatwiając pływalność muchy. Natomiast falujące pod powierzchnią wody promienie piór kuropatwy okazały się strzałem w dziesiątkę spełniając funkcję ruchliwych odnóży, wielokrotnie zwiększając procent zbiórek takich much przez pstrągi w stosunku do podstawowego wykonania jedynie z koguta.
Poniżej wersja z dodatkową jeżynką z kuropatwy, to w ogóle ciekawy temat. Czytałem kiedyś opis o skuteczności jętek majowych angielskiego wędkarza, który eksperymentował z wieloma wersjami na gotującej się od ryb i majówek rzece. Rezultatem jego poszukiwań najbardziej skutecznej muchy okazała się jętka właśnie z dodatkową jeżynką związaną z kuropatwy. Klasyczna jeżynka z piór koguta, jak się okazało słabo imituje odnóża i spełnia jedynie funkcję nośną na wodzie ułatwiając pływalność muchy. Natomiast falujące pod powierzchnią wody promienie piór kuropatwy okazały się strzałem w dziesiątkę spełniając funkcję ruchliwych odnóży, wielokrotnie zwiększając procent zbiórek takich much przez pstrągi w stosunku do podstawowego wykonania jedynie z koguta.
