W latach 1974–1977 Włodzimierz Arpaszew w „Wiadomościach Wędkarskich” opublikował trzy cykle artykułów: „Sztuczne muchy”; „Jak wykonać sztuczną muchę” i „Sznury muchowe”. Po Feliksie Choynowskim, Józefie Wyganowskim oraz Stanisławie Kozieju – Włodzimierz Arpaszew był kolejną osobą, która po II WŚ na łamach ogólnodostępnych publikatorów w nieco szerszym zakresie podjęła temat związany z muszkarstwem.
W jednym z artykułów należących do pierwszego cyklu Włodzimierz Arpaszew przeanalizował podstawy do wprowadzenia nazewnictwa sztucznych muszek i ich unifikacji w języku polskim. Całość materiału, obejmująca 52 propozycje nazw polskich, została ujęta w formę tabelaryczną i poszerzona o dane dotyczące opisu much oraz skuteczności ich zastosowania w odniesieniu do pory roku i gatunku ryb.
Myślę, że przypomniany i przedstawiony dotychczas materiał, to nie tylko „świetna historia, o czym szumią wierzby, albo jak murzynek z pląsatką gonił wodolotkę”, ale także aktualna baza danych do wykorzystania przez tę grupę wędkarzy, którzy do aspektów muszkarstwa podchodzą w sposób bardziej archaiczny.
