Tam gdzie stawiamy nogi

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa L.) – gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych.

Przyległe do rzeki łąki to część jej nieodłącznego krajobrazu. Stanowią krainę roślin i zwierząt ściśle powiązaną łańcuchem pokarmowym i złożonym system zależności w wodnymi mieszkańcami. Na co dzień rzadko dostrzegamy ich obecność, piękno ukryte w niewielkich rozmiarach a w pośpiesznej drodze na łowisko nie tylko pomijamy ich istnienie, ale też nieświadomie niszczymy. Kompleksy łąkowe to siedlisko wielu gatunków roślin, szczególnie widocznych z racji wczesnowiosennego kwitnienia, gdy nasz wzrok spragniony barw po długiej zimie, pozwala jeszcze dostrzegać ich obecność. W tym okresie szczególnie widoczne są kobierce białych i żółtych drobnych kwiatów wyraźnie oddzielających się swą barwą na tle jaskrawej wiosennej zieleni. Choć to gatunki pospolite, jednak ilość ich stanowisk z roku na rok się zmniejsza a nawet do niedawna uznawany za gatunek masowo bytujący w podmokłym środowisku, Knieć błotna, kaczeniec, staje się co raz rzadszym widokiem. Również potocznie uznawany za chroniony gatunek Zawilec gajowy i żółty doświadcza podobnego losu. ( Gatunki objęte ścisłą ochroną: Zawilec narcyzowaty, z. narcyzowy (Anemone narcissiflora L.), Zawilec wielkokwiatowy, zawilec leśny (Anemone sylvestris L.).

Na zdjęciach prezentowane są rośliny w okresie wiosennego kwitnienia, charakterystyczne dla rzecznego środowiska, warto zatem je poznać i uszanować na naszej drodze ku rzece. Ich los staje się niepewny z racji postępującej degradacji środowiska, zatem może wypada nam spojrzeć gdzie stawiamy nogi.