Widelnica paskowana (Perla marginata)
Gatunek owada z rzędu widelnic (Plecoptera)
Fot. Paweł Ż.
Długość ciała 15-25 mm. Skrzydła składa wzdłuż ciała, pomiędzy przyoczkami znajduje się kontrastowa, ciemna plama. Silnie zbudowana larwa jest żółtobrązowa, pokryta ciemnymi plamkami, na odnóżach ma gęste, jasne szczecinki pływne, zaś na tułowiu gęste pęczki skrzelotchawek. Występuje w całej niemal Europie; brak jej tylko na Półwyspie Skandynawskim, na Wyspach Brytyjskich, Islandii i w niektórych nadmorskich obszarach. Jej larwa w Polsce występuje głównie w czystych, dobrze natlenionych górskich potokach i rzekach. W niektórych górskich i podgórskich rejonach jest pospolita. Postać dorosła ma uwsteczniony i niedziałający układ pokarmowy. W ciągu swojego krótkiego życia w ogóle nie odżywia się. Większość czasu spędza na rozmnażaniu lub nieruchomym przebywaniu na roślinach wodnych, dużych kamieniach i nadwodnych przedmiotach. Jej larwa jest drapieżnikiem, przebywa najczęściej ukryta pod kamieniami lub żeruje na przybrzeżnych płyciznach. Odżywia się różnymi drobnymi zwierzętami wodnymi. Atakuje ofiary nawet niewiele mniejsze od siebie. Źródło: Wikipedia.
Entomologię oraz wędkarską praktykę opisuje ciekawy artykuł, do którego odsyłam: Widelnica Stonefly Nymphs
Fot. Paweł Ż.
Pośród wędkarzy, którzy darzą tego owada szczególną sympatią i uznaniem w znaczeniu wędkarskim jest Kazimierz Żertka. Nie tylko wykonuje doskonałe muchowe imitacje larw widelnicy, z których wizerunkami mieliście okazję już się zapoznać, to w praktyce odnosi liczne sukcesy w połowie wielu gatunków ryb z udziałem nimf tego rodzaju.
Mam ogromną nadzieję, że uda mi się namówić Kazika by opisał swoje doświadczenia i wędkarskie przygody w połowach na muchy tego typu. Póki co wypada przypomnieć galerię wzorów widelnic jego autorstwa: Nimfa czy dzieło sztuki