Silver Stoat

Haczyk: Tiemco 7999 roz. 2 
Tułów: srebrna lameta, przewinięta srebrnym drutem 
Skrzydełko: bucktail - ogon jelenia 
Jeżynka: czarny kogut 
Ogonek: sierść kozy, barwiona na żółto

W przypadku wiązania skrzydełka z takich materiałów jak ogon jelenia czy wiewiórka podzielę się małą uwagą a raczej poradą. To dość grube włosie i do tego bardzo śliskie a wydzielony początkowo pęczek szczególnie tego pierwszego może wydawać się rachityczny, sugerując potrzebę dołożenia ogona jelenia by skrzydełko wyglądało na obfite. Po pierwsze nie ma takiej potrzeby a dokładanie materiału spowoduje jedynie konieczność wykonania monstrualnej główki celem solidnego zamocowania powyższego, szczególnie przy użyciu tradycyjnych, niewzmacnianych nici. Jeśli jednak zdecydujecie się na dużą ilość w/w materiałów warto wspomóc się odrobiną kleju lub zastosować specjalne, mocne nici typu Grall.

Prezentowany wzór to wariant słynnej Silver Stoat, powstały na okazję kolejnej odsłony ”Weekendu z imadłem” portalu flyfishing.pl. Łososiowa mucha uznana obecnie za jedną z najciekawszych w zastosowaniu praktycznym. Jednak i ona przebyła swoją drogę w historii Salmon Fly.   W drodze do Silver Stoat

Autorem Silver Stoat jest J. Wright z Sprouston, muchy która powstała nad szkocką rzeką Dee. Jeden z najbardziej skromnych w swoim wizerunku, na który składa się jedynie srebrny tułów, skrzydełko z czarnej sierści w oryginale ogon gronostaja, czarna jeżynka oraz żółty ogonek z piór, np. z bażanta złocistego, pochodzących z jego głowy, zwanych Topping Crest – grzebień. W niektórych wariantach dodawane są policzki z Jungle Cook. Również skrzydełko wiązane jest z innych materiałów jak sierść wiewiórki, lis, ogon jelenia, a obecnie nawet z syntetyków. Generalnie należy wybierać futro o cienkim włosie. Nieco zmieszania wprowadza inna nazwa Silver Stoat - Silver Stoats Tail w związku z opisem poniższej muchy.

Równolegle w czasie powstał podobny wzór zwany Stoat’s Tail. Różni się od pierwszego czarnym tułowiem przewiniętym srebrną lametą. W tym przypadku są wątpliwości czy autorem jest również J. Wright. Pochodzenie muchy może być inne a często wskazuje się na nieznanego autora. Poniżej wariant  Stoat’s Tail. 

Na podstawie wielu publikacji praktyków uznać można, że wzbogacenie wzorów o wspomniane policzki zdecydowanie podnosi atrakcyjność muchy w znaczeniu łowności w stosunku do oryginału. Silver Stoat oraz Stoat’s Tail uchodzą obecnie za jedne z najbardziej skutecznych much w letnich i wiosennych połowach łosoiowatych.

Stoat’s Tail Variant